Στο πλαίσιο του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα σε συνεργασία με το Σύλλογο «Φίλοι της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα» οργανώνει την Κυριακή 22 Μαϊου ξενάγηση στις 19:30 από την επιμελήτρια κ. Μάγδα Κουμπαρέλου παρουσία της κ. Αγλαϊας Χριστιανού.

Παράλληλα, στις 20:30 θα πραγματοποιηθεί βιωματικό εργαστήρι μνήμης με τίτλο  «Μνήμες του χθες…αφηγήσεις του σήμερα»  για ενήλικες στο οποίο οι συμμετέχοντες, με αφορμή την έκθεση, θα προσκληθούν να έχουν μαζί τους ένα αντικείμενο το οποίο θα «φέρει» μνήμες από το παρελθόν και με αφορμή αυτό θα προκληθεί ένας διάλογος παροτρύνοντας όλους τους συμμετέχοντες σε μια συζήτηση με επίκεντρο τη μνήμη και την πόλη. Σκοπός του προγράμματος είναι μέσα από τη βιωματική αυτή εμπειρία να ανασυρθούν βιωμένες μνήμες και εικόνες που θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός διαύλου επικοινωνίας του χτες με το σήμερα. Τη δράση θα συντονίσει η επιμελήτρια της έκθεσης κ. Μάγδα Κουμπαρέλου παράλληλα με την  εικαστικό κ. Αγλαϊα Χριστιανου.

Υπενθυμίζεται ότι η εικαστικός Αγλαΐα Χριστιανού, στην αναδρομική αυτή έκθεση, παρουσιάζει έργα των τελευταίων εικοσιπέντε χρόνων, από το 1996 έως το 2021.

Στο έργο της διαπραγματεύεται την έννοια του χώρου σαν κατοίκηση (οίκος-σπίτι), αλλά και σαν ένας διάλογος του έσω με το έξω, μια συνομιλία της μνήμης του χώρου, αλλά και τα βιώματα των παιδικών χρόνων σε σχέση με αυτόν. Μνήμη και τόπος στα παλιότερα έργα της καλλιτέχνιδας είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα  παιδικά της χρόνια στη γενέτειρα της την Λάρισα.

Σκηνές της καθημερινότητας στην πόλη της, μεταφέρονται στα έργα της δημιουργώντας ένα πάζλ από σκόρπιες μνήμες, οι οποίες με την πάροδο των χρόνων και τις εσωτερικές διεργασίες, αποκτούν άλλη υπόσταση και δυναμική.

Τα έργα της, εγκαταστάσεις στο χώρο και επιτοίχια, είναι καμωμένα με ταπεινά καθημερινά υλικά (αυτά της Arte povera), όπως ξύλα, λαμαρίνες, μικροαντικείμενα, χαρτόνια, σχοινιά, χώμα, άχυρα, κ.α.

Τα χρώματά της όπου επεμβαίνει ζωγραφικά είναι γήινα και μαύρα, με έντονη  αναφορά στην χοϊκότητα του Θεσσαλικού κάμπου.

Στα έργα των τελευταίων χρόνων της κρίσης και της πανδημίας, θεματικά πάλι ασχολείται με την έννοια του οίκου, σαν χώρος ασφάλειας (φωλιά). Η απώλεια αυτού όμως, δημιουργεί  ανασφάλεια, προβλήματα σε σχέση με την μνήμη, τον τόπο, την ταυτότητα, οδηγεί σε δυστοπικά μονοπάτια και πολλές φορές σε εξωθεί σε μετακίνηση, μετανάστευση.

Οι τεχνικές της παραμένουν οι ίδιες, καθώς και τα υλικά της.

Βαθιά εννοιακό και ψυχογραφικό το έργο της Χριστιανού θέτει ερωτήματα που αφορούν την μνήμη, το τραύμα, την ταυτότητα, την μετακίνηση κ.α. Εικαστικός λόγος αιχμηρός πολλές φορές, αλλά και έντονα ποιητικός, οδηγεί το θεατή σε προβληματισμούς και αναστοχασμούς σε θέματα διαχρονικά.

Η ίδια η Αγλαϊα Χριστιανού σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης:

«Φυλαγμένες μνήμες, εικόνες, μέρη… Τα παλιά τσίγκινα παιχνίδια, οι ζωγραφιές με τη χρυσόσκονη, το φθινοπωρινό παζάρι στο Αλκαζάρ… Τότε που η μουσική soul έπαιζε στο πικ-απ, μαζί με κλασσικά εικονογραφημένα και την καρώ κόκκινη κουβέρτα. Τότε που η ζωγραφική ήταν με κιμωλίες στην καφέ ξύλινη ντουλάπα, σαν σε μαυροπίνακα.

Το σπίτι σαν έννοια και κύρια θεματολογία. Φωλιές, καταφύγια συναισθημάτων, δωμάτια με συλλογές, το σπίτι που γεννηθήκαμε. Οι ώχρες, οι σέπιες, το μαύρο, χρώματα των παλιών φωτογραφιών και της μνήμης, γήινα πτωχά υλικά και αντικείμενα kitsch. Μια αφήγηση γιατην απώλεια, τη μετοίκιση, ένα ταξίδι συνεχούς αναζήτησης απωθημένων εικόνων.

Το όνειρο μιας εστίας, η ανάγκη για ένα καταφύγιο, για χώρους που νιώθουμε ασφάλεια, για ένα ταξίδι της ψυχής. Όπως λέει ο G. Bachelard: «Το σπίτι είναι η γωνιά μας μέσα στον κόσμο, το πρώτο μας σύμπαν. Είναι ο χώρος που στεγάζει τα όνειρά μας».

Ποια είναι η Αγλαϊα Χριστιανού:

Γεννήθηκε στη Λάρισα στις 13 Αυγούστου του 1954. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στο Παρίσι στο Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts (Σπουδές σχεδίου), στην Accademia delle Belle Arti-Φλωρεντία (Δίπλωμα Ζωγραφικής), στο Piccola Accademia di Pittura “Lo Sprone” στη Φλωρεντία (Δίπλωμα Συντήρησης Έργων Τέχνης) και έκανε το μεταπτυχιακό της D.E.Α. στη Φιλοσοφία της Τέχνης στο Université De Paris I Sorbonne  με θέμα «Το κιτς στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, και ειδικότερα στα αντικείμενα».

Από το 1985 έως το 2010 εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση  και από το  2003 έως το  2004 εργάστηκε ως βοηθός στην ΑΣΚΤ στο εργαστήριο γλυπτικής του καθηγητή Θεόδωρου Παπαγιάννη.

Διακρίσεις :

Το 2003 κέρδισε το Β’ Βραβείο στον καλλιτεχνικό διαγωνισμό των ΗΣΑΠ για την εικαστική παρέμβαση στον ηλεκτρικό σταθμό «Αττικής» σε συνεργασία με τον γλύπτη Nikolay Stoychev.

Εκθέσεις:

Από το 1979 έως σήμερα έχει στο ενεργητικό της πάνω από δέκα ατομικές εκθέσεις καθώς επίσης συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στο πλαίσιο της έκθεσης έχει εκδοθεί ομότιτλος δίγλωσσος κατάλογος.

Επιμέλεια έκθεσης: Μάγδα Κουμπαρέλου, ιστορικός της τέχνηςΔιάρκεια έκθεσης: 9 Απριλίου – 5 Ιουνίου 2022