Περίπου πενήντα έργα της Βάσως Κυριάκη εκτίθενται στην αναδρομική αυτή έκθεση.Η Βάσω Κυριάκη, μεταπολιτευτικά, υπήρξε ιδρυτικό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, όπως η «Ομάδα Τέχνης 4+» με αξιοσημείωτη αντοχή στο χρόνο (1978-1998), το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών, η Ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη, διεκδικώντας ενεργά την παιδευτική λειτουργία και τον κοινωνικό χαρακτήρα της τέχνης. Η εμπλοκή της στην εκπαίδευση (διδάσκει στην ΑΣΚΤ από το 1985 ως το 1990 και στο Πολυτεχνείο από το 1990 ως το 2004) εμπλούτισε τη δημιουργία ογκώδους και σημαίνοντος καλλιτεχνικού έργου.
Σε μια εποχή απόλυτης κυριαρχίας του συστήματος «προβολής και επιτυχίας» των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων η Βάσω Κυριάκη απαντά με τη χαμηλόφωνη αλλά αδιάλειπτη εικαστική της δράση. Αποζημιώνει το θεατή της με τις μεγαλόσχημες φιγούρες που μοιάζουν να διαφεύγουν στον εκτός κάδρου χώρο, «διαισθανόμενες» σύμφωνα με την Ιστορία της Τέχνης στην Ελλάδα του Μ. Παπανικολάου «την ύπαρξη της απειλής και του επερχόμενου κινδύνου. Ορισμένες φορές αλλάζουν όψη και μετατρέπονται σε οργανικές μορφές με ογκομετρική διάσταση, που έχουν τη δική τους ζωή. Τότε τα ξένα υλικά εντείνουν την αίσθηση της αφής και ελκύουν απρόβλεπτα την προσοχή του βλέμματος. Αντικείμενα, λοιπόν, σε μια διαλεκτική σχέση με το χώρο και σ’ έναν αναπτυσσόμενο διάλογο με το θεατή. Πρόκειται για εμφανή ίχνη και αποτυπώματα γραμμών, μάζας και χρώματος που αντανακλούν τις ιδέες. Η έμφαση δίδεται στα δραματικά απομονωμένα στοιχεία, που έχουν ως στόχο να επιβάλουν τη δυναμική παρουσία των συμβόλων. Οι εικόνες της, αν και άμεσα αναγνωρίσιμες και αντιληπτές, εκφράζουν αφηρημένες έννοιες και ιδέες».
